Diagnosis Sindrom Budd Chiari boleh membawa kepada banyak persoalan, yang paling mendesak ialah berapa lama seseorang yang menghidap Sindrom Budd Chiari boleh mengharapkan untuk terus hidup.
Sebagai sindrom tidak spesifik, jangka hayat boleh berbeza-beza bergantung kepada punca asas simptom.
Sindrom Budd Chiari disebabkan oleh pengaliran darah dari Hati yang tersumbat. Ini selalunya disebabkan oleh sebarang keadaan yang akan menyebabkan pembekuan darah yang berlebihan.
Oleh itu, Sindrom Budd Chiari tidak semestinya penyakit yang membawa maut, walaupun kadar kematian berikutan permulaan Sindrom Budd Chiari adalah kira-kira 80%. Jika punca asas boleh dirawat, maka seseorang boleh mengharapkan untuk menjalani kehidupan yang normal.
Walau bagaimanapun, jika puncanya tidak dapat dirawat, atau simptomnya sangat teruk, jangka hayat boleh dipendekkan secara drastik. Jika seseorang didiagnosis dengan Sindrom Budd Chiari sejurus selepas permulaannya, banyak lagi yang boleh dilakukan untuk merawat sindrom tersebut.
Kes paling ringan Sindrom Budd Chiari boleh dirawat melalui penggunaan antikoagulan dan pelarasan diet untuk mengurangkan penggunaan natrium. Malangnya, kebanyakan kes memerlukan rawatan yang lebih rumit, dan kes-kes inilah yang mempunyai kesan terbesar terhadap jangka hayat.
Dalam kes yang teruk, jangka hayat seseorang boleh dikurangkan kepada tiga tahun, dengan kematian adalah akibat kegagalan hati yang disebabkan oleh urat tersumbat yang tidak dirawat.
Majoriti pesakit dengan Sindrom Budd Chiari (sehingga dua pertiga) bertahan sehingga sepuluh tahun, tetapi komplikasi daripada urat tersumbat boleh menyebabkan masalah kesihatan lain seperti pendarahan dalaman yang boleh mengurangkan lagi jangka hayat. Tahap penyumbatan juga merupakan faktor dengan sendirinya, dengan jumlah penyumbatan urat yang membawa kepada kematian lebih cepat daripada penyumbatan separa.
Pemindahan hati boleh meningkatkan peluang seseorang untuk bertahan lebih lama, walaupun pemindahan yang tidak berjaya boleh membawa kepada masalah lanjut yang sekali lagi mengurangkan jangka hayat.
Bahagian lain badan juga boleh terjejas oleh Sindrom Budd Chiari, termasuk perkembangan vena varikos, kemerosotan otak, serta perkembangan normal kehamilan.
Walaupun tiga hingga sepuluh tahun adalah jangka hayat seseorang yang didiagnosis dengan Sindrom Budd Chiari dalam kebanyakan kes, tetapi penyelidikan berterusan mungkin menyumbang kepada jangkaan yang lebih besar pada masa hadapan. Di samping itu, jika punca asas boleh ditangani sebelum Sindrom Budd Chiari boleh berkembang ke tahap kematian, penawar kekal mungkin boleh dilakukan.
Malangnya, memandangkan Sindrom Budd Chiari juga boleh disebabkan oleh tumor, gangguan sedia ada, jangkitan dan kecederaan, ini mesti diambil kira semasa mengira anggaran jangka hayat, dan tahap keterukan ini boleh mengurangkan jangka hayat seseorang dengan BCS hingga di bawah tiga tahun.
Beberapa kaedah rawatan yang digunakan untuk memerangi Sindrom Budd Chiari boleh mengakibatkan kematian akibat pembedahan, walaupun ini adalah minoriti kecil. Rawatan yang berjaya telah membolehkan pesakit bertahan sehingga 27 tahun, dengan kadar kelangsungan hidup jangka panjang berikutan pemindahan hati yang berjaya adalah setinggi 87%.